Κ. Αλμπανίδης (2)

Αγαπητοί Συνάδελφοι Καλημέρα σας.
Επί 2,5 χρόνια δείχνουμε μία αξεπέραστη υπομονή, γιατί πάντα υπήρχαν κάποια θετικά ερείσματα και ειδήσεις που μας ανέβαζαν ψυχολογικά, δίνοντάς μας κουράγιο και ελπίδα. Άντε λίγο ακόμη, άντε συνάδελφοι κουράγιο και τελειώνει το βάσανο.
Και μια με το ένα, μια με το άλλο, ροκανίσαμε το χρόνο μας. Αλλά μέχρι εδώ. ΤΕΛΟΣ ΧΡΟΝΟΥ.
Μέχρι σήμερα ήμασταν τα καλά παιδιά, οι καλύτερες ομολογουμένως σειρές οι οποίες ακόμη και την συγκεκριμένη στιγμή που δημιουργήθηκαν μεγάλα κενά λόγω της εθελουσίας, κληθήκαμε ΣΚΟΠΙΜΑ ΒΕΒΑΙΑ από τη Διοίκηση να παραμείνουμε στην Υπηρεσία και να την στηρίξουμε. Και το κάναμε. Μέχρι εδώ όμως.
Δεν είναι δυνατόν ο κ. Βουρλούμης να κάνει επισήμως πλέον δηλώσεις για απόλυσή μας μέσα στο 2008, δεσμεύοντας μάλιστα και το αναλογούν ποσό των 250 εκατ. Ευρώ στον Προϋπολογισμό του 2008, χωρίς να στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα. Και εξηγούμαι. Δηλαδή στηρίχθηκε στον αίτηση θεραπείας με τους συνεχώς εναλλασσόμενους Υπουργούς Απασχόλησης; Ή μήπως στο αποτέλεσμα της ένδικης διαδικασίας μας: Γιατί όπως καθαρά διαφαίνονταν, ούτε πολιτική λύση επρόκειτο να δοθεί από το Υπουργείο, ούτε δικαστική λύση αφού η μία αναβολή εκδίκασης διαδέχονταν την άλλη (όπως εξάλλου συνέβη και στις 26/5) οδηγώντας την προσφυγή μας στο άπειρο του χρόνου. Θα μπορούσα να κατανοήσω και να αποδεχθώ ίσως τη συμπεριφορά του κ. Βουρλούμη που συνεχίζει μέχρι και σήμερα να τηρεί σιγή ιχθύος, εάν είχε να κάνει με νεοπροσλαμβανόμενο Προσωπικό ορισμένου ή αορίστου χρόνου που πιθανόν να μην είχe για αυτόν την ανάλογη βαρύτητα. Εδώ όμως πρόκειται για 700 υψηλόβαθμα στην πλειονότητά τους στελέχη-συνεργάτες του, στη γνώση και την εμπειρία των οποίων στηρίζεται και περπατάει με απόλυτη επιτυχία αυτό το μαγαζί.
Δεν μπορείς να τους αγνοείς παντελώς και να τους ευτελίζεις χωρίς να δίνεις κάποιες εξηγήσεις, ιδιαίτερα μετά την δήλωση για απόσυρση (αλήθεια έγινε η αποδέσμευση;) του δεσμευμένου κονδυλίου για την δική μας αποχώρηση.
Επειδή το ξέρουμε όπως το ξέρουν και αυτοί ότι το δίκαιο είναι με το μέρος μας, επειδή το ξέρουμε όπως το ξέρουν και αυτοί ότι εδώ και 2,5 χρόνια έπρεπε να ήμασταν στα σπίτια μας και επειδή το ξέρουμε ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ !!!!!!!
ΑΠΑΙΤΩ ΑΜΕΣΑ την τοποθέτηση του κ. Βουρλούμη, δίνοντας σαφείς εξηγήσεις, σχεδιασμό και χρονοδιάγραμμα είτε παραμονής (δικαιολογώντας ίσως τη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε), είτε απόλυσής μας. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή του η συμπεριφορά. Και επειδή με την ήπια στάση μας όπως αποδείχθηκε δεν κερδίσαμε τίποτε (το αντίθετο μάλιστα), προτείνω την δική μου (τολμηρή ίσως) λύση την οποία θέτω στην κρίση σας.
ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ χωρίς την παραμικρή προσφορά εργασίας σε οποιονδήποτε τομέα της Επιχείρησης για όσο χρόνο χρειαστεί. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ που οι περισσότεροι από εμάς κατέχουν, όσο υψηλές και αν είναι αυτές. Κατανοώ ότι φαντάζει τολμηρό αλλά μόνο με δυναμικές επιλογές θα μπορέσουμε να πιέσουμε την κατάσταση. Θα μου πείτε ότι δεν μας συμφέρει από οικονομικής πλευράς, αλλά στο σημείο που φτάσαμε περισσότερη αξία έχει η ψυχική και σωματική μας υγεία που έφτασε στα όριά της, παρά το Οικονομικό όφελος της θέσης μας. Εκτός και αν δεν μας ενδιαφέρει πλέον το θέμα…….
Περισσότερες σκέψεις απόψεις και αποφάσεις στις 7/6/2008.

Κώστας Αλμπανίδης
Θεσσαλονίκη
Τηλ. 2310-362115.