Διονύσης Στραβοράβδης

… δεν έχω ήχο…
… δεν έχω υλικό…
δεν βρίσκω λόγια τα ‘χετε εξαντλήσει όλοι, με τη χαρά σας, με τις ευχές σας, με τις ευχαριστίες σας…
Κι από εμένα, λοιπόν:

ευχές – ευχές – ευχές

Για να ‘ναι οι μέρες που ακολουθούν περισσότερες, καλύτερες, γλυκύτερες, ευτυχέστερες, απ’ αυτές που αφήνουμε πίσω μας. Μακριά πλέον απ’ την κοινή μας οικογένεια, κοντά στ’ αγαπημένα του πρόσωπα ο καθείς. Δεν θα χαθούμε. Θα ‘μαστε μαζί και στη συνέχεια, με κάθε τρόπο. «Όλοι για έναν και ένας για όλους».

κι ευχαριστίες – ευχαριστίες – ευχαριστίες
σ’ αυτούς που πρωτοστάτησαν (πρωτίστως)
σ’ αυτούς που βοήθησαν
σ’ αυτούς που συμπαραστάθηκαν
σ’ αυτούς που μοιράστηκαν δυσκολίες και αγωνίες

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, σε ΟΛΟΥΣ σας, συνάδελφοι.
Και δεν μιλάω για το σήμερα
Μιλάω για μια ολόκληρη διαδρομή.
Γιατί μαζί σας «κράτησα τη ζωή μου» από 18 χρονών παιδί.
Κι αυτά δεν ξεχνιώνται, δεν παραγράφονται, δεν εξαργυρώνονται.

«ν’ ακούω πάντα καλά τ’ όνομά σας»

Διονύσης Στραβοράβδης
Κέρκυρα
denstra@otenet.gr