Καλημέρα συνάδελφοι
Γρηγόρη σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και το ενδιαφέρον που έδειξες όλες αυτές τις μέρες που επιχειρούσαμε
τον δύσκολο αυτόν διάπλου.Από την μεριά μου κι εγώ θαυμάζω και εκτιμώ απεριόριστα όσα έκανες για όλους μας
μαζί με τον Γιώργο Θαλασσινό και τους συναδέλφους που τρέξατε,αγωνιστήκατε και δώσατε την ψυχή σας για να δικαιωθούμε.
Βέβαια ο αγώνας συνεχίζεται σε άλλο επίπεδο πλέον,γιατί δυστυχώς αποδεικνύεται πως τίποτα και ποτέ δεν είναι ασφαλές
εαν δεν αγωνίζεσαι.
Δεν είμαι αμέτοχος σε όλα αυτά και παρακολουθώ συνεχώς το μπλογκ και τον αγώνα που κάνουν οι συνάδελφοι για να
σταματήσει αυτή η επίθεση που έχει εξαπολυθεί σε μας τους "προνομιούχους"..
Εύχομαι υγεία σε όλους,υπομονή(σ αυτήν έχουμε εκπαιδευτεί καλά νομίζω)και σιδερένια θέληση...Υπάρχουν πολλές κατηγορίες
συνανθρώπων μας που βρίσκονται σε πάρα πολύ δύσκολη θέση,και ειδικά οι νέοι που δεν έχουν τίποτα σχεδόν να ελπίζουν
με όλα όσα συμβαίνουν...πιστεύω πως είναι ο καιρός να αλλάξουμε μυαλά και νοοτροπία,και αφού δεν αλλάζουν οι πολιτικοί,να τους
αλλάξουμε εμείς,τέρμα πια αυτά τα καταραμένα κομματικά που μας έχουν καταντήσει πιόνια τους.Ποτέ δεν κατάλαβα στα 34χρόνια
γιατί ψηφίζαμε κομματικά στις εσωτερικές εκλογές μας...πως γίνεται αφού είμαστε μια οικογένεια να υπάρχουν ψηφοδέλτια που αντιστοιχούσαν
σε κάθε παράταξη? Τεράστιο λάθος μας που το επιτρέπαμε αυτό!!!...τα αποτελέσματα τα εισπράξαμε με τον πιο επώδυνο τρόπο...Υπάρχουν
άνθρωποι ικανότατοι που μπορούμε να τους ξεχωρίζουμε και να τους βάζουμε μπροστά,να τους στηρίζουμε όλοι μαζί,να είναι εκπρόσωποι ΟΛΩΝ ΜΑΣ και να δινουν αγώνα για ΕΜΑΣ και όχι για τον εαυτό τους γλείφωντας και παίζοντας υπόγεια παιχνίδια στοχεύοντας σε προσωπική ανέλιξη...
Τέλος πάντων να μην το κουράζω...Αυτό που κάναμε με τον Αγγελο και για το χαμόγελο του παιδιού ήταν μια απόδειξη πως ο άνθρωπος μπορεί
τα πάντα.λειτουργήσαμε σαν ένας άνθρωπος και τα καταφέραμε,δεν είχαμε κανένα προσωπικό συμφέρον,και πήραμε τεράστια στήριξη από ανθρώπους του "δρόμου",αγνώστους που μας έδιναν το χέρι χωρίς αντάλλαγμα και μας έσπρωχναν ψυχολογικά στο επόμενο βήμα...
Σαν την λογιάσεις μια δουλειά
όρτσα, και μην φοβάσαι..
Αμόλα τη την νιότη σου
και μη τηνε λυπάσαι.....
Νάσαι πάντα καλά φίλε Γρηγόρη