Βρίσκω εξαιρετικό το περιεχόμενο της ανάρτησης του συν. Σκιαδά, η οποία παρεμπιπτόντως είναι γραμμένη σε μια γλώσσα ποιοτική και απαλλαγμένη από τις γνωστές ξύλινες και στημένες εκφράσεις.
Πράγματι κι εγώ δηλώνω προβληματισμένος για το γεγονός ότι εκτός της γενικότερης διαπίστωσης της αδυναμίας ή της απροθυμίας του υφιστάμενου ΄΄συλλόγου συνταξιούχων΄΄ να ασχοληθεί με τα συμβαίνοντα και να παρέμβει, δεν υπάρχει αποσαφηνισμένη άποψη-θέση για το τι φιλοδοξεί να εκφράσει ένας νέος σύλλογος προσφάτως ή σχετικά προσφάτως συνταξιοδοτηθέντων και κυρίως δεν διαφαίνεται πουθενά η ελπίδα για καινοτόμες ιδέες και πρακτικές, σε μια εποχή εξαιρετικά ακραίων καταστάσεων τις οποίες βιώνουμε όλοι μας.
Παραθέτω λοιπόν τους εξής προβληματισμούς, επιθυμώντας και παρακαλώντας να μην εκληφθούν ως επίδειξη εξυπνάδας εκ του μακρόθεν αλλά ως προϊόν αγωνίας για το μέλλον και συνδρομής στην κοινή προσπάθεια :
1. Ο νέος σύλλογος θα βαδίσει την πεπατημένη των γνωστών παραδοσιακών συνδικαλιστικών τακτικών και πρακτικών των προηγούμενων δεκαετιών μέχρι και σήμερα ή κρίνουμε ότι οι ανάγκες των καιρών επιβάλλουν υπερβάσεις, νέους δρόμους, με επαρκή γνώση, καινούργιες ιδέες και επιστημονική συνδρομή ;
2. Ο νέος σύλλογος θα διασυνδεθεί με σωματεία εργαζομένων, θα δρα παράλληλα ή και σε συνεργασία με τον υπάρχοντα σύλλογο συνταξιούχων ή θα έχει μια αυτόνομη πορεία ;
3. Ο νέος σύλλογος θα αποτελέσει ένα πόλο βοήθειας των μελών για άσκηση δικαστικών προσφυγών, όπως αρκετοί ζητούν πιστεύοντας ότι η αδέκαστη Δικαιοσύνη –σε συνθήκες εκτάκτων αναγκών χρεωκοπίας- θα πράξει στο ακέραιο το καθήκον της ; (Υπενθυμίζω την τελευταία απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου με ψήφους 28 υπέρ και 1 κατά, με την οποία κρίνονται απολύτως συνταγματικές οι τελευταίες περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων).
Τέλος σε μια χώρα πτωχευμένη έστω και de facto, που έχει απολέσει την εθνική της κυριαρχία και που ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Πάγκαλος, ως ΄΄γνήσιος Ευρωπαίος΄΄ δηλώνει χαρούμενος γι’αυτό, σε μια χώρα που μπήκε στη μέγγενη της τρόϊκας και ο λαός της υφίσταται όλες αυτές τις αγριότητες μόνο και μόνο για να φθάσει το χρέος της το 2020 στο 120,5% του ΑΕΠ δηλαδή στα επίπεδα του 2009 που παρέλαβε η κυβέρνηση Παπανδρέου, σε μια χώρα της οποίας το πολιτικό σύστημα πανηγυρίζει για τα νέα δάνεια που θα κατευθύνονται αποκλειστικώς στην πληρωμή των δανειστών, αδιαφορώντας πλήρως για τις ανάγκες των μισθωτών και των συνταξιούχων, δεν μπορώ να φαντασθώ ένα σύλλογο συνταξιούχων να γυροφέρνει απλώς στην περιφέρεια του μικρού κύκλου της αντιμετώπισης των περικοπών, χωρίς να αναζητά την πηγή των προβλημάτων και κατά συνέπεια δεν μπορώ να διαβλέψω προοπτική επιτυχούς αντίδρασης στα τεκταινόμενα, τα οποία δυστυχώς είναι επιταγές της τρόϊκας προς την κυβέρνηση και περιγράφονται λεπτομερώς στα μνημόνια, παλαιά, νέα και επερχόμενα (ενδεχομένως τον Ιούνιο).
Κατά τα λοιπά πιστεύω ακράδαντα ότι είναι όχι μόνο δικαίωμα αλλά καθήκον και υποχρέωση απέναντι στην πατρίδα, στα παιδιά μας και τις επερχόμενες γενεές η σθεναρή αλλά συνάμα και αποτελεσματική αντίδρασή μας σε όλα αυτά που μας ματώνουν, εξ ου και οι προβληματισμοί μου, στη διάθεση και στη βάσανο της κριτικής από οποιονδήποτε συνάδελφο.
Γκούσκος Διονύσιος
