Γιώργος Σκιαδάς

Εισαγωγικά θέλω κατηγορηματικά να πώ ότι τιμώ τον φίλο Γ. Θαλασσινό και δεν είμαι προπετής ούτε απέναντι του, ούτε σε άλλους γνωστούς και φίλους με διάθεση αυτοπροσφοράς. Αυτά προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Επί του προκειμένου τώρα και χρονολογικά. Προηγήθηκε το κάλεσμα- πρόσκληση της επιτροπής πρωτοβουλίας συνταξιούχων ΟΤΕ. Ακολούθησε ο Γιώργος Θαλασσινός με μία ανακοίνωση που ξεκινάει με ερωτήματα ηθικής υπεροχής και προκαταβολικής δικαίωσης και καταλήγει σε ένα ενοχικό αυτομαστίγωμα για «πράξεις εφάμαρτες» του παρελθόντος. Έστω, γίναμε σοφότεροι και υποστήκαμε την καλή αλλοίωση. Πάει καλά, τουλάχιστον θα αποφύγουμε λάθη του παρελθόντος. Πάμε στα μελλούμενα τώρα.
Ζητούμενο η δημιουργία ενός νέου συλλόγου γιατί ο υφιστάμενος όχι μόνο δεν μπορεί αλλά και δεν θέλει να δραστηριοποιηθεί. Θέλουμε ένα σύλλογο που να ανταποκρίνεται στις νέες αυξημένες απαιτήσεις των καιρών, με μαχητικότητα, με κινήσεις απρόβλεπτες και έξω από την καθιερωμένες δράσεις που είναι ίδιες και αναλλοίωτες από την δεκαετία του 60. Αυτά όμως δεν συμβιβάζονται με τη φρασεολογία και τις λέξεις που διαβάζουμε στις ανακοινώσεις. Παραθέτω αυτούσιο μέρος της ανακοίνωσης .
{...ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΞΟΥΜΕ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΜΑΣ!
Σ’ αυτόν τον δρόμο του αγώνα που ξεκινάμε, που θα είναι δύσκολος και επίμονος, να μην λείψει κανείς.
Όλοι μαζί να συμβάλλουμε στην οργάνωση ενός ανεξάρτητου και ακηδεμόνευτου συνταξιουχικού κινήματος. Καλούμε το σωματείο μας να συμμετάσχει, να αναβαθμίσει τις δράσεις του και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Καλούμε όλους τους συνταξιούχους του ΟΤΕ να δημιουργήσουν σε κάθε νομό επιτροπές αγώνα. Εμείς θα συνεχίσουμε την ενωτική και ανεξάρτητη δράση μας όσο κι αν ενοχλεί ορισμένους που θέλουν τους συνταξιούχους άβουλους, διασπασμένους και τρομοκρατημένους....}
Σαν να μπαίνω στη σήραγγα του χρόνου, γνήσια κάλεσμα 1978-1980 και εντεύθεν. Αν ψάξω μπορεί να βρώ και αυτούσιο το κείμενο, δανεισμένο από παλιά ανακοίνωση της εποχής. Φίλοι μου οι λέξεις Ανεξάρτητο και Ακηδεμόνευτο είναι λέξεις που προκαλούν κύφωση. Το σημαίνον, η ακουστική εικόνα δηλαδή, προκαλεί συνειρμούς. Ακόμα, από την μία καλούμε το σωματείο να συμμετάσχει, να αναβαθμίσει κ.λ.π. κ.λ.π. και από την άλλη κάποιοι άλλοι συνεχίζουν την ενωτική μεν, ανεξάρτητη δε δράση. Σχήμα οξύμωρο. Οι κινήσεις, σε εποχές άγριες όπως αυτή, πρέπει να έχουν καθαρότητα, γλώσσα εύπλαστη, με χυμούς και όχι την γνωστή σε όλους ξύλινη κομματικο-συνδικαλιστική. Θέλουμε ιδέες για να κόψουμε δρόμο. Κάποιοι είχαν ρόλους, θέσεις και είναι δύσκολο να αποχωριστούν το παρελθόν, δεν αναφέρομαι στον Γιώργο. Σήμερα χρειαζόμαστε ανθρώπους με εξάρτυση και όχι με εξάρτηση. Αναγκαστικά είμαστε λιτοί αλλά και λυτοί. Ας το έχουν κατά νού όλοι, όσοι φιλοδοξούν να εκφράσουν μία νέα πορεία. Είμαστε όλοι υποψιασμένοι. Γνωριζόμαστε καλά όλοι. Αυτά, και εδώ είμαστε.

Γιώργος Αλεξ. Σκιαδάς