Περπινιάς (6)

ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ

Με τι δύναμη να ακολουθήσεις την Ομοσπονδία που δεν δίνει σημασία σε 700όσιους συναδέλφους, οι οποίοι χωρίς εμπειρία, συνδικαλιστική, οι περισσότεροι, με γνώσεις μικρές περί τα νομικά, αποδεικνύουν καθημερινά το δίκαιο του αιτήματος τους, αποκαλύπτουν καθημερινά ότι κάτι έγινε και δεν συμπεριλήφθηκαν στην εθελουσία .

Δεν έχει σημασία εάν συμφωνεί κανείς η διαφωνεί με την εθελουσία που έγινε, αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό, το κύριο θέμα είναι αφού έγινε, πρέπει να έχουν τη δυνατότητα όσοι έχουν το δικαίωμα και το επιθυμούν να συμμετέχουν.

Η Συνδικαλιστική μας ηγεσία συμφωνεί στο ότι ¨ στην άρνηση από μέρους του οποιουδήποτε να εφαρμόσει τους νόμους (ΓΚΠ και Καταστατικές διατάξεις του ΤΑΠ ΟΤΕ ) είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να απαντά με αγώνα και υπεράσπιση όσων θίγονται?

Εάν ΝΑΙ που είναι η διαμαρτυρία της, η βοήθεια της με τους νομικούς της συμβούλους, οι παραστάσεις της στην Διοίκηση , οι ανακοινώσεις της προς εμάς , οι παρουσίαση του θέματος μας στα ΜΜΕ, στο υπουργείο εργασίας, στην δικαιοσύνη κλπ . μας ΑΦΗΣΕ ΜΟΝΟΥΣ, ιδιοτελώς φερόμενη, και τώρα ζητάει να την ακολουθήσουμε.

Εδώ λοιπόν γίνεται το παράδοξο να καλούμαστε να αγωνιστούμε για αυτά που θα καταργηθούν ενώ δεν ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ .

Ω της υποκρισίας και του φαρισαϊσμού το μεγαλείο .

Η κυβέρνηση φοβάται το κόστος για την εφαρμογή των αποφάσεων της, η Διοίκηση εγκλωβίστηκε στην ενέργεια της να μην μας συμπεριλάβει γιατί θα κρέμαγε τον Οργανισμό εάν φεύγαμε και εμείς στην συγκεκριμένη στιγμή, η ομοσπονδία φοβάται ότι δεν θα μπορεί να θέτει ζητήματα ασφαλιστικά εάν αγωνιστεί για ένα θέμα της εθελουσίας.

Είναι δυνατόν ? όλα αλισβερίσι και υπολογισμός ?

Συνάδελφοι είμαστε θυσία σε βωμούς σκοπιμοτήτων και δυστυχώς συνεχίζουμε .

Ας αναλογισθεί η συνδικαλιστική ηγεσία τι καρπούς δρέπει. Με sms θα δηλώνεται η παρεμπόδιση, πράγμα που εάν ισχύσει τότε θα απολαύσουμε το << μεγαλείο>> της αγωνιστικότητας .

Κύριοι της ΟΜΕ και των Σωματείων, η υπεράσπιση, όχι προσώπων που όπως νομίζετε ότι είναι το θέμα μας αλλά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, γιατί περί αυτού πρόκειται, σας έχει ξεφύγει. Και σιγά σιγά θερίζετε αναξιοπιστία προθέσεων και καχυποψία .

Λυπάμαι για την μη διορατικότητα των ασχολουμένων με τα εργασιακά μας. Φοβούνται την αλήθεια και την δικαιοσύνη αξίες, που υποτίθεται ψηφίζονται, για να υπερασπίζουν και έχουν χαθεί σε άλλα αντ΄άλλων.

Λυπάμαι για εκείνους που είναι σειρά μας, όχι γιατί δεν θέλουν να πάρουν μέρος στην έξοδο, αλλά γιατί χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν ως άλλοθι και δικαιολογία στην απόφαση τους, ότι υπάρχει αμφιβολία για το τι διέπει τις εργασιακές μας υποχρεώσεις αλλά και δικαιώματα. Μιλώ απροκάλυπτα για συναδέλφους υπηρετούντες σε υψηλές θέσεις οι οποίοι, με λίγες εξαιρέσεις δεν διαβεβαίωσαν ως όφειλαν τους υπηρεσιακούς παράγοντες και τις αρμόδιες υπηρεσίες για την λαθεμένη κίνηση να μην μας αφήσουν να συμμετέχουμε.

Λυπάμαι γιατί σήμερα 4/4 ημέρα γενέθλια, για πολλούς από εμάς, μετά και την επίσημη διαβεβαίωση της Δνσης Ανθρώπινου Δυναμικού, βρισκόμαστε σε κατάσταση αβεβαιότητας, ομηρίας, και σε αμφιβολία απέναντι στις προθέσεις των εκπροσώπων μας, της εργοδοσίας μας, της πολιτείας και το σημαντικότερο των ίδιων των συναδέλφων μας .

Αποχαιρετώ το blog με αυτή μου την επιστολή. Δεν εγκαταλείπω τον αγώνα αλλά νομίζω εξαντλήθηκε η ουσία πληροφόρησης, δεν έχει νόημα, το νομικό ζήτημα έχει αποδειχθεί και δεν το βλέπουν μόνο όσοι δεν θέλουν, η διασπορά μας σε όλα τα σημεία της επικράτειας δεν επιτρέπει ίσως στην μαζικότητα μας, πολλοί από εμάς, (θέλω να πιστεύω ότι γίνεται από έλλειψη απασχόλησης με Η/Υ και ηλεκτρονικά μηνύματα ) δεν συμμετέχουν, γράφουμε οι ίδιοι και οι ίδιοι ώστε γινόμαστε <>.

Περίπου εξακόσιοι τόσοι συνάδελφοι τρία χρόνια, κοροϊδεύονται και εμπαίζονται, έχουν γίνει αντικείμενα ειρωνικών σχολίων, από συναδέλφους, γνωστούς, φίλους, και πιθανόν κάποιους που χαμογελούν <>.

Με συναδερφικούς χαιρετισμούς χρόνια πολλά σε όσους σήμερα 4/4/2008 κλείνουν 31 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας στον ΟΤΕ.

Γ . Περπινιάς

gperpinias@ote.gr