Επτακοσίων έπος
Έτος πέμπτο
της χιλιετίας της δεύτερης:
ΟΤΕ, εθελουσία.
Κυβερνητικά,
εταιρικά
και λοιπά μαγειρεία,
επτακοσίους
-ωιμένα- εξαίρεσαν.
Πρόφαση η θητεία.
Εν τούτοις,
ο νόμος εκραύγαζε:
Η εξαίρεση αδικία.
Στην ψυχή μας,
πίκρα βαθύτατη,
οργή, αγωνία.
Συνάμα
απαξίωση,
φθορά, δυσθυμία.
Ανάμεσά μας,
άντρες εξαίρετοι
πήραν πρωτοβουλία.
Blog, επιτροπή,
μα κι άλλοι αφανείς.
Τους πρέπουν βραβεία.
Των ιερέων
της Θέμιδος ζητήσαμε
την ετυμηγορία.
Από τον Άννα
στον Καϊάφα,
αναβολές, αηδία.
Στο έτος το τρίτο,
ανάστροφη παίρνει
η χουλιάρα πορεία.
Επιτέλους,
η κυανόπεπλος
μελετά θεραπεία.
Νομοσχέδιο
στων πατέρων φέρνει
την εκκλησία.
Δείκτης
όμως Παυλίδειος
γεννά αγωνία.
Ας όψεται
η ισχνότατη
η πλειοψηφία.
Αισίως
εν τέλει πληρούται
η νομοπλασία:
Αποχωρείτε.
Κακώς εξαιρέθητε.
Έπεται Κ.Υ.Α.
Φωνήσαμε,
χορόν σύραμε.
Επιτέλους ισονομία.
Απελεύθεροι,
αντίο ΟΤΕ,
δεύτερή μας οικία.
Καθώς
κύκλος τ’ ανθρώπινα
-μικρή η ευθεία-
αντί Φάνης ο παις.
Του Δικαίου. Σύνοφρυς.
Αυθεντία.
Υψίστη
όντως τιμή
για την Κ.Υ.Α.!
Ωστόσο,
απραξία και φήμες
γεννούν αγωνία.
Ωσότου,
ο παις διεμήνυσε:
Πράξη καμία
πριν ο ΟΤΕ
εισφέρει προσθέτως
εις τα ταμεία.
Παίζει
είπαμε, καταρχήν,
τα παιδία.
Ενεοί,
διαπιστώσαμε
ιδεοληψία.
Αναλαβόντες,
άτοπη τονίσαμε
αυτή η αιτία.
Αφρόνως
επέμεναν
στην ακροβασία.
Εγγράφως
βομβαρδίσαμε
την εξουσία.
Υποσχέσεις,
ήξεις αφήξεις,
ακινησία.
Συναχθέντες,
απόφαση λάβαμε
ομόφωνη, μία:
Αυθημερόν,
τελεία και παύλα
στην κοροϊδία.
Δόρυ εμείς,
αιχμή –εύγε-
η τριανδρία,
στη Σταδίου
καταφέραμε
νίκη γλυκεία.
Ούτως επαύθη
των παθών μας
η ακολουθία.
Ακούσατε τώρα
των σταυρωτήδων
ιερατεία:
Άφρονες!
Το νου σας εσκότισε
η εξουσία.
Στα άκρα
αθώων ωθήσατε
τη βιοτή, την υγεία.
Μακάρι
με αναστρέψιμη
για όλους πορεία.
Άγος
στους ώμους σας
η πράξη η αθλία.
Μέμνησθε όμως:
Άτη -ύβρις -νέμεσις-
-τίσις η θεία.
Πλέον,
στης καταφρόνιας μας
είσαστε τα βιβλία.
Πάνω μακριά σας,
σε γαλήνια είμαστε
τώρα τοπία.
Εδώθε
η ματιά λαγαρή,
η θέα ευρεία
Και να!
Το παλιό αρχοντικό.
-Ω πρώτη μαγεία!-
Παντοτινή
σ’ αυτό η αγάπη μας,
τη δική μας εστία.
Και σε σας
ξοπίσω μας μαχητές,
ευχές και φιλία.
Και σε σένα
ευγνωμοσύνη βεβαίως,
ω κοινωνία!
Έρρωσθε
Ανδρέας Χύτης ο εξ Αγράφων
